घरात कुणीतरी मोठं पाहिजेच...
पूर्वी घरांत उंबरठे आणि मोठी (वयस्कर) माणसं असायची.
त्यामुळे घराचा कारभार मर्यादेत आणि धाकात चालायचा .
कुठल्याही कार्याचा श्रीगणेशा करण्याआधी घरातील जेष्ठ मंडळीचा सल्ला असायचा,
त्यांच्या अनुभवाचे सर्व विचार करायचे
त्यामुळे घरातील देवघरा नंतर महत्वाचे स्थान म्हणजे घरातील वयस्कांचे..!!
आताची वास्तविकता पार वेगळी आहे. काळानुसार घरात गुळगुळीत फरश्या बसल्या आणि घरातील सदस्य घराच्या मर्यादा आपआपल्या सोयीने ठरवू लागला......
स्वयंपाक खोली काय अन् देवघर काय सगळीकडे घरभर चपला घालून फिरायला सुरुवात झाली.......
मोठी माणसं नाहीशी होत आहेत त्यामुळे धाक नावाची गोष्ट सुद्धा लोप पावत चालली आहे .
मर्यादा , धाक , शिस्त , संस्कृती इत्यादि प्रकारच्या या गोष्टी हल्ली व्हॉट्स ऍप वर सकाळी सकाळी वाचण्यापुरत्या राहील्या आहेत .
पूर्वी ह्याच गोष्टी , चालिरिती घरातील मोठी माणसे सांगायची.....
म्हणून ... घरात मोठी वयस्क माणसे पाहीजेत......
संध्याकाळी दिवे लावणीला शुभमकरोति - रामरक्षा चा सूर कानावर पडलाच पाहीजे......
रात्री घरी उशिरा आल्यानंतर काळजीपोटी प्रश्नोउत्तरे झालीच पाहीजे....
रात्रीचं उरलेलं अन्न टाकून देण्याऐवजी त्याला फोडणी -तडका देऊन आणखी चविष्ट व चटपटीत बनवून सकाळच्या न्याहरीत वाढणार कुणीतरी पाहीजे.......
मोजून-मापून खर्च कसा करायचा याचे धडे शिकवणारे कुणीतरी पाहीजे . चुकलं तिथे रागवायला व कधीतरी तोंड भरून कौतुक करायला ....
घरात कुणीतरी मोठ पाहीजे हो......
एकाच छताखाली सर्वांना एकत्र पद्धतीत बांधून ठेवणारं......
टिव्ही बंद ठेवून सर्वांनी सोबत जेवण का करावं यामागचं कारण उत्तमरित्या पटवून देणारं.......
बाहेर पडतांना देवापुढचा अंगारा कपाळावर लावणारं...
आनंदाच्या वेळी पटकन देवापुढे साखर ठेवणारं तर संकटाच्या वेळी आपल्यासाठी देवाला पाण्यात ठेवून माळ जपत प्रार्थना करणारं ......
खरच ... घरात कुणीतरी मोठ पाहीजेच......
पिकलेले पांढरे केस असू देत की अंधुक झालेली नजर...
आशीर्वाद देताना थरथरणारे हाथ असू देत की सुरकुत्या पडलेलं शरीर...
लिंबू-मिरची ला मानणारे विचार असू देत की कावळ्याच्या शापाला घाबरणारे मन...
एक गोष्ट चार-चार वेळा सांगणारं बडबड मुख असू देत की कमी ऐकू येणारे कान....
कसं का असेना...सांगसवर करणारं .......
घरात कुणीतरी मोठ पाहीजेच.
ज्या झाडाला फळं-फुलं येत नाही त्या झाड़ाला आपण बिनकामी झाड म्हणतो परंतु ते झाड़ फळ-फुलं जरी देत नसेल तरी निदान सावली तर देते, त्या सावलीत आपली अनेक कामे सहज होतात. घरातील मोठी-वयस्कर माणसं ही तशीच असतात...
त्यांच्या असण्यानेच आपल्याला नकळत खूप आधार होतो. त्यांचे अस्तित्व आपल्यासाठी खुप मोलाचे असते. घरातून बाहेर पडतांना डोकं ठेवून नमस्कार करण्यासाठी घरात ते अनुभवी पाय पाहीजेच.
घरात मोठ कुणीतरी पाहीजेच ...
-----
A father left 17 ducks as asset for his Three Sons.
When the Father passed away, his sons opened up the will.
The Will of the Father stated that the Eldest son should get Half of 17 ducks,
The Middle Son should be given 1/3rd of 17 ducks,
Youngest Son should be given 1/9th of the 17 ducks
As it is not possible to divide 17 into half or 17 by 3 or 17 by 9, the sons started to fight with each other.
So, they decided to go to a wise man who lives in a cave.
The wise man listened patiently about the Will. The wise man, after giving this thought, brought one duck of his own & added the same to 17. That increased the total to 18 ducks.
Now, he started reading the deceased father’s will.
Half of 18 = 9.
So he gave 9 ducks
to the eldest son.
1/3rd of 18 = 6.
So he gave 6 ducks
to the middle son.
1/9th of 18 = 2.
So he gave 2 ducks
to the youngest son.
Now add this up:
9 + 6 + 2 = 17 &
This leaves 1 duck
which the wise man took back.
MORAL: The attitude of negotiation & problem solving is to find the 18th duck i.e. the common ground. Once a person is able to find the common ground, the issue is resolved. It is difficult at times.
However, to reach a solution, the first step is to believe that there is a solution. If we think that there is no solution, we won’t be able to reach any!
-----
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं..
सुबह की सैर में,
कभी चक्कर खा जाते है,
सारे मौहल्ले को पता है,
पर हमसे छुपाते है...
दिन प्रतिदिन अपनी,
खुराक घटाते हैं,
और तबियत ठीक होने की,
बात फ़ोन पे बताते है...
ढीली हो गए कपड़ों,
को टाइट करवाते है,
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं...!
किसी के देहांत की खबर,
सुन कर घबराते है,
और अपने परहेजों की,
संख्या बढ़ाते है,
हमारे मोटापे पे,
हिदायतों के ढेर लगाते है,
"रोज की वर्जिश" के,
फायदे गिनाते है,
‘तंदुरुस्ती हज़ार नियामत',
हर दफे बताते है,
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं..
हर साल बड़े शौक से,
अपने बैंक जाते है,
अपने जिन्दा होने का,
सबूत देकर हर्षाते है...
जरा सी बढी पेंशन पर,
फूले नहीं समाते है,
और FIXED DEPOSIT, रिन्ऊ करते जाते है...
खुद के लिए नहीं,
हमारे लिए ही बचाते है,
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं...
चीज़ें रख के अब,
अक्सर भूल जाते है,
फिर उन्हें ढूँढने में,
सारा घर सर पे उठाते है...
और एक दूसरे को,
बात बात में हड़काते है,
पर एक दूजे से अलग,
भी नहीं रह पाते है...
एक ही किस्से को,
बार बार दोहराते है,
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं...
चश्में से भी अब,
ठीक से नहीं देख पाते है,
बीमारी में दवा लेने में,
नखरे दिखाते है...
एलोपैथी के बहुत सारे,
साइड इफ़ेक्ट बताते है,
और होमियोपैथी/आयुर्वेदिक की ही रट लगाते है..
ज़रूरी ऑपरेशन को भी,
और आगे टलवाते है.
देखते ही देखते जवान
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं..
उड़द की दाल अब,
नहीं पचा पाते है,
लौकी तुरई और धुली मूंगदाल,
ही अधिकतर खाते है,
दांतों में अटके खाने को,
तिली से खुजलाते हैं,
पर डेंटिस्ट के पास,
जाने से कतराते हैं,
"काम चल तो रहा है",
की ही धुन लगाते है..
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं..
हर त्यौहार पर हमारे,
आने की बाट देखते है,
अपने पुराने घर को,
नई दुल्हन सा चमकाते है..
हमारी पसंदीदा चीजों के,
ढेर लगाते है,
हर छोटी बड़ी फरमाईश,
पूरी करने के लिए,
माँ रसोई और पापा बाजार,
दौडे चले जाते है..
पोते-पोतियों से मिलने को,
कितने आंसू टपकाते है..
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते है...
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते है...
-----
● At 40 years, "highly educated" and "less educated" are the same. (Less educated people may even earn more money)
● At 50 years, "beauty" and "ugly" are the same. (No matter how pretty you are, at this age, wrinkles, dark spots, etc. can no more be hidden.)
● At 60 years, "high position" and "low position" are the same. (After retirement, even a peon will avoid looking at his boss)
● At 70 years, "big house" and "small house" are the same. (Joints degeneration, hard to move, only require a little space to sit .)
● At 80 years, "have money" and "no money" are the same. (Even when you want to spend money, you don't know where to spend)
● At 90 years, "Sleeping" and "waking up" are the same. (After you wake up, you still don't know what to do)
Take life easy, there are no mysteries to be solved.
In the long run, we'll all be the same.
So forget all tensions of life & enjoy..
Laugh!
-----
May your BMI remain less than 25.
May your Waist Hip ratio remain below 0.85.
May your Blood Sugar (F) be between 70 to 100 mg./dl and Blood Sugar (PP) be btween 70 to 140 mg./dl despite the sweets.
May your Arteries remain nice and compliant.
May you continue to have the mood to walk or exercise all year.
May your TSH remain less than 4.
May your bones be strong and happy.
May you get enough Sun to Keep Vit D level around 40.
May your BP never rise above 120 /80.
May your LDL never rise above 70 and HDL always remain above 50.
May your Serum Creatinine level be between 0.6 and 1.2 mg./dL and Blood Urea Nitrogen be between 7 to 20 mg./dL.
-----
पूर्वी घरांत उंबरठे आणि मोठी (वयस्कर) माणसं असायची.
त्यामुळे घराचा कारभार मर्यादेत आणि धाकात चालायचा .
कुठल्याही कार्याचा श्रीगणेशा करण्याआधी घरातील जेष्ठ मंडळीचा सल्ला असायचा,
त्यांच्या अनुभवाचे सर्व विचार करायचे
त्यामुळे घरातील देवघरा नंतर महत्वाचे स्थान म्हणजे घरातील वयस्कांचे..!!
आताची वास्तविकता पार वेगळी आहे. काळानुसार घरात गुळगुळीत फरश्या बसल्या आणि घरातील सदस्य घराच्या मर्यादा आपआपल्या सोयीने ठरवू लागला......
स्वयंपाक खोली काय अन् देवघर काय सगळीकडे घरभर चपला घालून फिरायला सुरुवात झाली.......
मोठी माणसं नाहीशी होत आहेत त्यामुळे धाक नावाची गोष्ट सुद्धा लोप पावत चालली आहे .
मर्यादा , धाक , शिस्त , संस्कृती इत्यादि प्रकारच्या या गोष्टी हल्ली व्हॉट्स ऍप वर सकाळी सकाळी वाचण्यापुरत्या राहील्या आहेत .
पूर्वी ह्याच गोष्टी , चालिरिती घरातील मोठी माणसे सांगायची.....
म्हणून ... घरात मोठी वयस्क माणसे पाहीजेत......
संध्याकाळी दिवे लावणीला शुभमकरोति - रामरक्षा चा सूर कानावर पडलाच पाहीजे......
रात्री घरी उशिरा आल्यानंतर काळजीपोटी प्रश्नोउत्तरे झालीच पाहीजे....
रात्रीचं उरलेलं अन्न टाकून देण्याऐवजी त्याला फोडणी -तडका देऊन आणखी चविष्ट व चटपटीत बनवून सकाळच्या न्याहरीत वाढणार कुणीतरी पाहीजे.......
मोजून-मापून खर्च कसा करायचा याचे धडे शिकवणारे कुणीतरी पाहीजे . चुकलं तिथे रागवायला व कधीतरी तोंड भरून कौतुक करायला ....
घरात कुणीतरी मोठ पाहीजे हो......
एकाच छताखाली सर्वांना एकत्र पद्धतीत बांधून ठेवणारं......
टिव्ही बंद ठेवून सर्वांनी सोबत जेवण का करावं यामागचं कारण उत्तमरित्या पटवून देणारं.......
बाहेर पडतांना देवापुढचा अंगारा कपाळावर लावणारं...
आनंदाच्या वेळी पटकन देवापुढे साखर ठेवणारं तर संकटाच्या वेळी आपल्यासाठी देवाला पाण्यात ठेवून माळ जपत प्रार्थना करणारं ......
खरच ... घरात कुणीतरी मोठ पाहीजेच......
पिकलेले पांढरे केस असू देत की अंधुक झालेली नजर...
आशीर्वाद देताना थरथरणारे हाथ असू देत की सुरकुत्या पडलेलं शरीर...
लिंबू-मिरची ला मानणारे विचार असू देत की कावळ्याच्या शापाला घाबरणारे मन...
एक गोष्ट चार-चार वेळा सांगणारं बडबड मुख असू देत की कमी ऐकू येणारे कान....
कसं का असेना...सांगसवर करणारं .......
घरात कुणीतरी मोठ पाहीजेच.
ज्या झाडाला फळं-फुलं येत नाही त्या झाड़ाला आपण बिनकामी झाड म्हणतो परंतु ते झाड़ फळ-फुलं जरी देत नसेल तरी निदान सावली तर देते, त्या सावलीत आपली अनेक कामे सहज होतात. घरातील मोठी-वयस्कर माणसं ही तशीच असतात...
त्यांच्या असण्यानेच आपल्याला नकळत खूप आधार होतो. त्यांचे अस्तित्व आपल्यासाठी खुप मोलाचे असते. घरातून बाहेर पडतांना डोकं ठेवून नमस्कार करण्यासाठी घरात ते अनुभवी पाय पाहीजेच.
घरात मोठ कुणीतरी पाहीजेच ...
-----
A father left 17 ducks as asset for his Three Sons.
When the Father passed away, his sons opened up the will.
The Will of the Father stated that the Eldest son should get Half of 17 ducks,
The Middle Son should be given 1/3rd of 17 ducks,
Youngest Son should be given 1/9th of the 17 ducks
As it is not possible to divide 17 into half or 17 by 3 or 17 by 9, the sons started to fight with each other.
So, they decided to go to a wise man who lives in a cave.
The wise man listened patiently about the Will. The wise man, after giving this thought, brought one duck of his own & added the same to 17. That increased the total to 18 ducks.
Now, he started reading the deceased father’s will.
Half of 18 = 9.
So he gave 9 ducks
to the eldest son.
1/3rd of 18 = 6.
So he gave 6 ducks
to the middle son.
1/9th of 18 = 2.
So he gave 2 ducks
to the youngest son.
Now add this up:
9 + 6 + 2 = 17 &
This leaves 1 duck
which the wise man took back.
MORAL: The attitude of negotiation & problem solving is to find the 18th duck i.e. the common ground. Once a person is able to find the common ground, the issue is resolved. It is difficult at times.
However, to reach a solution, the first step is to believe that there is a solution. If we think that there is no solution, we won’t be able to reach any!
-----
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं..
सुबह की सैर में,
कभी चक्कर खा जाते है,
सारे मौहल्ले को पता है,
पर हमसे छुपाते है...
दिन प्रतिदिन अपनी,
खुराक घटाते हैं,
और तबियत ठीक होने की,
बात फ़ोन पे बताते है...
ढीली हो गए कपड़ों,
को टाइट करवाते है,
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं...!
किसी के देहांत की खबर,
सुन कर घबराते है,
और अपने परहेजों की,
संख्या बढ़ाते है,
हमारे मोटापे पे,
हिदायतों के ढेर लगाते है,
"रोज की वर्जिश" के,
फायदे गिनाते है,
‘तंदुरुस्ती हज़ार नियामत',
हर दफे बताते है,
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं..
हर साल बड़े शौक से,
अपने बैंक जाते है,
अपने जिन्दा होने का,
सबूत देकर हर्षाते है...
जरा सी बढी पेंशन पर,
फूले नहीं समाते है,
और FIXED DEPOSIT, रिन्ऊ करते जाते है...
खुद के लिए नहीं,
हमारे लिए ही बचाते है,
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं...
चीज़ें रख के अब,
अक्सर भूल जाते है,
फिर उन्हें ढूँढने में,
सारा घर सर पे उठाते है...
और एक दूसरे को,
बात बात में हड़काते है,
पर एक दूजे से अलग,
भी नहीं रह पाते है...
एक ही किस्से को,
बार बार दोहराते है,
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं...
चश्में से भी अब,
ठीक से नहीं देख पाते है,
बीमारी में दवा लेने में,
नखरे दिखाते है...
एलोपैथी के बहुत सारे,
साइड इफ़ेक्ट बताते है,
और होमियोपैथी/आयुर्वेदिक की ही रट लगाते है..
ज़रूरी ऑपरेशन को भी,
और आगे टलवाते है.
देखते ही देखते जवान
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं..
उड़द की दाल अब,
नहीं पचा पाते है,
लौकी तुरई और धुली मूंगदाल,
ही अधिकतर खाते है,
दांतों में अटके खाने को,
तिली से खुजलाते हैं,
पर डेंटिस्ट के पास,
जाने से कतराते हैं,
"काम चल तो रहा है",
की ही धुन लगाते है..
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते हैं..
हर त्यौहार पर हमारे,
आने की बाट देखते है,
अपने पुराने घर को,
नई दुल्हन सा चमकाते है..
हमारी पसंदीदा चीजों के,
ढेर लगाते है,
हर छोटी बड़ी फरमाईश,
पूरी करने के लिए,
माँ रसोई और पापा बाजार,
दौडे चले जाते है..
पोते-पोतियों से मिलने को,
कितने आंसू टपकाते है..
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते है...
देखते ही देखते जवान,
माँ-बाप बूढ़े हो जाते है...
-----
● At 40 years, "highly educated" and "less educated" are the same. (Less educated people may even earn more money)
● At 50 years, "beauty" and "ugly" are the same. (No matter how pretty you are, at this age, wrinkles, dark spots, etc. can no more be hidden.)
● At 60 years, "high position" and "low position" are the same. (After retirement, even a peon will avoid looking at his boss)
● At 70 years, "big house" and "small house" are the same. (Joints degeneration, hard to move, only require a little space to sit .)
● At 80 years, "have money" and "no money" are the same. (Even when you want to spend money, you don't know where to spend)
● At 90 years, "Sleeping" and "waking up" are the same. (After you wake up, you still don't know what to do)
Take life easy, there are no mysteries to be solved.
In the long run, we'll all be the same.
So forget all tensions of life & enjoy..
Laugh!
-----
May your BMI remain less than 25.
May your Waist Hip ratio remain below 0.85.
May your Blood Sugar (F) be between 70 to 100 mg./dl and Blood Sugar (PP) be btween 70 to 140 mg./dl despite the sweets.
May your Arteries remain nice and compliant.
May you continue to have the mood to walk or exercise all year.
May your TSH remain less than 4.
May your bones be strong and happy.
May you get enough Sun to Keep Vit D level around 40.
May your BP never rise above 120 /80.
May your LDL never rise above 70 and HDL always remain above 50.
May your Serum Creatinine level be between 0.6 and 1.2 mg./dL and Blood Urea Nitrogen be between 7 to 20 mg./dL.
-----
No comments:
Post a Comment